Food & Nutrition (#4, jaargang 7) - Sjoemelen met vers vis en vlees: het houdt niet op en zal niet ophouden

Vorige maand heb ik vrij snel -te snel?- een column geschreven voor Food & Nutrition. Het aardige aan een column schrijven is dat je niet altijd genuanceerd hoeft te zijn en dat je vooral ook je privé mening mag delen. Nu ik hebt het dit keer geweten. Via privé mail, en zelfs via whatsapp heb ik behoorlijk wat kritiek gekregen: "Hoe durf ik toch mijn eigen 'nest' te bevuilen en zo kritisch te zijn over individuele bedrijven en de NVWA". Nu, ik werk inderdaad met mijn team in de vers-bewerkt sector, en ja we hebben regelmatig te maken met de NVWA, dus zakelijk gezien is het niet verstandig om dit soort stukjes te schrijven. Maar is dat dan een reden om niet je mening te delen? Net als de bankenwereld, heeft de voedselindustrie best een gesloten cultuur. Echt communicatief en open is mijn sector niet. Natuurlijk zijn er veel foodies en journalisten die het onderwerp 'voedsel' dagelijks naar de kranten brengen. Maar insiders die het echte verhaal delen zijn er te weinig. Dat is dan ook een punt waar ik het eens ben met Joanna Blythman (Slik je dat? Wat je niet mag weten over je eten), ondanks dat ze verder vooral een boek heet geschreven dat lekker scoort. Mijn tip aan mijn collega's is daarom om wel je ervaringen open te delen met het publiek. Voel je niet gelijk op je teentjes getrapt, wees hard op de feiten en zacht op de persoon. 



Reacties

Populaire posts van deze blog

In het Zonnetje gezet: Het gelijk (in mijn ogen) van Katans mening rondom voedingswetenschappen.

Ons eigen poep en pies kan onze wereld redden!

Teun is geen journalist maar een slim ondernemer. En ook ik heb mijn twijfels bij de ADH-cocnept : een schijnprecisie die er niet is in de praktijk.